Pierwsza polska encyklopedia z dziedziny bronioznawstwa, zawierająca zagadnienia dotyczące dawnej broni i uzbrojenia ochronnego. Ujmuje ona w hasłach wiedzę mieszczącą się w następujących dziedzinach:
- broń biała (sieczna, drzewcowa, obuchowa),
- broń miotająca (ręczna i strzelecka),
- broń „artyleryjska”:
1. barobalistyczna (starożytne i średniowieczne machiny miotające działające zgodnie z zasadą wykorzystania siły odśrodkowej),2. neurobalistyczna (starożytne i średniowieczne machiny miotające działające zgodnie z zasadą wykorzystania sprężystości materiału stosowanego do budowy urządzeń miotających i energii nagromadzonej w cięciwach),
- broń artyleryjska prochowa,
- broń strzelecka prochowa (długa i krótka),
- uzbrojenie ochronne (ludzkie i zwierzęce),
- broń i uzbrojenie kombinowane, bastardowe, pamiątkowe, dekoracyjne i symboliczne.
Szczególny nacisk autor położył na historię polskiej wojskowości, kultury i narodowej tradycji.
